Πέμπτη 20 Μαρτίου 2014

ΣΚΟΤΟΥΣΣΑ.Η ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΛΗΜΝΙΩΝ

ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ,ΕΝΟΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥ,ΔΙΑΒΑΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΠΟΛΗ "ΣΚΟΤΟΥΣΣΑ".ΜΕΧΡΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΛΗΜΝΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΙΔΡΥΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΠΟΙΚΙΑ.ΑΣ ΤΟ ΜΑΘΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΣΤΩ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ "ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ" ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠ'ΑΥΤΗ ΒΡΗΚΑ ΕΥΚΟΛΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙ'ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ...

Η Σκοτούσσα ήταν σημαντική πόλη-κράτος της οδομαντικής επαρχίας της Μακεδονίας. Κατά τον Στράβωνα και τον Πτολεμαίο βρισκόταν ανατολικά του Στρυμόνα (κοντά στην αριστερή όχθη του) και σύμφωνα με τον Πευτιγγεριανό πίνακα απείχε 4 ρωμαϊκά μίλια από την Ηράκλεια τη Σιντική και 18 ρωμαϊκά μίλια από την πόλη των Σερρών.H θέση της ταυτίζεται πιθανώς με τα αρχαία ερείπια ανάμεσα στα σημερινά χωριά Βαμβακόφυτο και Παλαιόκαστρο.

Ίδρυση

Κτίστηκε απ τους Σιντούς ή Σίντιους γύρω στον 19ο αιώνα π.Χ. ερχόμενοι από την Σιντιίδα , τη σημερινή Λήμνο. Το ελληνικό αυτό φύλο, αφού έφτασε στα παράλια της Θράκης, στον Στρυμονικό Κόλπο, ακολούθησε το ρου του Στρυμόνα, που τα χρόνια εκείνα αποτελούσε το φυσικό δρόμο για τις Βαλκανικές χώρες. Με τη διορατικότητά τους χαρακτήρισαν την παραστρυμόνια περιχή σαν ιδανικό τόπο εγκατάστασής τους. Κατά το Στράβωνα ήταν Θρακικό φύλο. Αλλοι ιστορικοί υποστηρίζουν πως ήταν πελασγική φυλή, συγγενική με τους Σιντίους της Σαμοθράκης που ο Όμηροςονομάζει "Αγριόφωνες".
Οι Σίντιοι είχαν τα ίδια ήθη και έθιμα με τους Έλληνες. Μιλούσαν την ελληνική γλώσσα και λάτρευαν τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου. Ο αγαπημένος τους όμως θεός ήταν ο χωλός χαλκουργόςΉφαιστος.
Το όνομα όμως Σκοτούσα είναι πελασγικό και αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι Σίντιοι της Σκοτούσας ήταν καθαρά πελασγικής φυλής. Οι Πελασγοί ήταν πανάρχαια φυλή που ζούσε στον Ελλαδικό χώρο, κυρίως στην σημερινή Θεσσαλία. Ηρθαν σε συγκρούσεις με τα μετέπειτα Ελληνικά φύλα. Οι Σίντιοι κτίζουν την πόλη-κράτος της Σκοτούσας μετά τον 19ο αιώνα π.Χ. Την εποχή εκείνη κτίζουν και την Γηρασκό, Ορβηλία, Τρίστολο, Παροικόπολη, Ηράκλεια.

Ελληνιστική περίοδος

Η Σκοτούσα κατόπιν αποκτά το πρώτο νόμισμά της. Ιστορικοί αναφέρουν πως απεικονίζει τον Μυθικό Ηρακλή Ροπαλοφόρο. Γνωρίζει πολύ μεγάλη ανάπτυξη, κυρίως στον τομέα του εμπορίου. Το168 π.Χ., οι κάτοικοι στο πλευρό του τελευταίου βασιλιά της ΜακεδονίαςΠερσέα πολεμούν κατά των Ρωμαίων στη Μάχη της Πύδνας, στην Πιερία. Οι Μακεδόνες υπερφαλαγγίζονται και όπως όλα τα Μακεδονικά κράτη , έτσι και το κράτος της Σκοτούσας υποτάχθηκε στους Ρωμαίους.

Ρωμαϊκή εποχή

Η Μακεδονία χωρίζεται σε τέσσερα διακεκριμένα τμήματα, η Σκοτούσα περιελήφθηκε στο Πρώτο μέρος, του οποίου πρωτεύουσα ήταν η Αμφίπολη. Το 42 π.Χ. μετά την Μάχη των Φιλίππων κάθε αρχαία πόλη της Μακεδονίας, μεταξύ αυτών η Θεσσαλονίκη, η Αμφίπολη και η Σκοτούσα υπάγεται στο καθεστώς των ελεύθερων πόλεων (civitates liberae). Κατά τη ρωμαϊκή εποχή από τη Σκοτούσσα διερχόταν μια διακλάδωση της Εγνατίας οδού, η οποία προς βορρά οδηγούσε στην Ηράκλεια τη Σιντική κι από κει, μέσω των στενών του Κλειδιού (Ρούπελ), στη Σαρδική (σημ. Σόφια). Γότθοι και Έρουλοι στα μέσα του 3ου αιώνα λεηλατούν το κράτος-πόλη των Κοτουσαίων παράλληλα με πολλές άλλες πόλεις της Μακεδονίας. Οι κάτοικοι ξανακτίζουν την πόλη με την πάροδο του χρόνου. Ποτέ όμως η Σκοτούσα δεν γνώρισε την αίγλη που είχε ως τότε.

Σημειώσεις

  1. Jump up Mitrev,Georgi. - On Skotoussa and „Scotusaei liberi” from the valley of the Strymon River, Arheologia Bulgarica, XII, 2008, 2, 47-58.
  2. Jump up Δημήτριος Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (έκδοση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), σ. 131-132.
  3. Jump up [1] Δημήτρης Κ. Σαμσάρης . Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 75-77 (Ιστoσελίδα του Δήμου Σερρών)
  4. Jump up Δημήτριος Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Ανατολικής Μακεδονίας κατά την αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 1976 (έκδοση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών), σ. 131-132.
  5. Jump up [2] Δημήτρης Κ. Σαμσάρης . Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 76-77 (Ιστoσελίδα του Δήμου Σερρών)
  6. Jump up [3] Δημήτρης Κ. Σαμσάρης . Ιστορία των Σερρών κατά την αρχαία και ρωμαϊκή εποχή, Θεσσαλονίκη 1999, σ. 148-149 (Ιστoσελίδα του Δήμου Σερρών)